توضیحات
بخشی از کتاب:
این سخن که «هرکس آنچنان است که در دل خود فکر میکند.» نه تنها همۀ هستی آدمی را در برمیگیرد، بلکه چنان جامع است که بیرون میرود و بر همۀ اوضاع و شرایط زندگیاش دست مینهد. به راستی که آدمی همان است که میاندیشد، و منش او حاصل جمع تمامیِ اندیشههای اوست.
همانگونه که گیاهی که جوانه میزند، نمیتواند بیبذر باشد، هر عملی که از آدمی سرمیزند، از بذرهای اندیشه نشئت میگیرد، و بدون آن بذرها نمیتواند پدیدار شود. این به طرزی یکسان، آن اعمال به اصطلاح «خودانگیخته» و «بیتأمل»، و همچنین اعمالی که سنجیده به اجرا درمیآیند، را در برمیگیرد.