توضیحات
بخشی از کتاب:
در این شب‌های مهتابی،
که می‌گردم
میان بیشه‌های سبز گیلان با دل بی‌تاب،
– خیالم می‌برد شاید –
و می‌بینم چه شاد و زنده و زیباست؛
الا، دریاب! – می‌گویم به دل-
بی‌تاب من! دریاب.
در این مهتاب شب‌های خیال‌انگیز،
مرا با خویش،
تماشائی و گلگشتی‌ست بی‌تشویش.
خیالم می‌برد شاید،
و شاید خواب؛ با تصویرهایش گیج.
و سیل سایه‌اش آسیمه،
سرگردان، چنان‌چون طعمه گرداب.